Co napędza historię ogrodnictwa działkowego?

Historię ogrodnictwa działkowego w Polsce tworzy i napędza nie tylko zwykłe uprawianie ogródka i grządek. Nie mniej ważne są idee, które stworzyły założenia i koncepcje myślowe pod budowę tych ogrodów i uzasadniały ich rozwój.

Dzisiaj postrzegamy ogrody - miejsca spokoju, ciszy i zieleni - jako pola gry dla utopijnej idei uczynienia z ogrodów miejsc dla całorocznego zamieszkiwania. Natomiast działkowcy, którzy ją realizują, to outsiderzy. Oczywiste jest więc, że cały ten destrukcyjny trend jest bez przyszłości, bo nie ma na niego społecznej zgody.

Post został pochwalony 0 razy

Myślę, że wstydliwym rysem wspomnianej historii dla części ogrodów działkowych jest hipokryzja.
Mimo pojawiającej się często krytyki zjawiska całorocznego zamieszkiwania w ogrodach, będącego przecież rażącym złamaniem prawa, pozostajemy jako środowisko wierni jednej z cichych a potężnych "cnót" ogrodowych - właśnie hipokryzji!

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez red2 dnia Śro 8:55, 13 Lut 2013, w całości zmieniany 1 raz

PZD jest dobrym przykładem tezy, że "każdej władzy ma się za złe władzę" - jak mówi pisarz Jerzy Pilch. Razi np. część działkowców, że 1/3 śmiesznej składki (0,19 zł od m2 działki, tj. średnio ok. 27 zł rocznie) jest odprowadzana do PZD na potrzeby "czapy", czyli OZ i centrali PZD, łącznie w kraju ok. 200 ludzi prowadzących sprawy organizacji, z czego część i tak wraca w różnych postaciach do ROD.

Teraz działkowiec będzie płacił gminie 30,- zł jak twierdzi PO, a faktycznie -co wynika z obliczeń, można o nich przeczytać w wielu miejscach- ok. 100,- zł. I będzie dobrze, serce na miejscu? Gminy pragną tych pieniędzy jak kania dżdżu i wątpić należy, by chciały chociaż ich część przekazać na powrót ogrodom, mimo iż w wykazie obietnic takie majaki figurują.

Ja mam wrażenie, że w sytuacji kryzysowej, jak na przykład obecna, ładnie byśmy wyglądali, gdyby nie "czapa". Kto zna środowisko działkowców, ten wie, że inercja obywatelska jest tu obezwładniająca i samo środowisko co najwyżej ruszyłoby w swoich sprawach... palcem w bucie, czego i tak by nikt nie zauważył.

Wracając do tematu zawiści: w Polsce mieć za złe coś komuś, to jest zupełnie naturalne. Wańkowicz mówił, że "to kraj, w którym ksiądz proboszcz zazdrości pani aptekarzowej udanego porodu". Ale to tylko z pozoru śmieszne...

Wniosek - wydaje się, że motorem zmian są zawiść i pazerność, które puszczone luzem prowadzą ku katastrofie.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez ArturZ dnia Śro 7:22, 24 Kwi 2013, w całości zmieniany 1 raz