Wzmocnić 'siłę perswazji' organizacji

‚Siła perswazji‘ organizacji (PZD), czyli zdolność do osiągania celów poprzez przyciąganie, zjednywanie przychylnych opinii, polega obecnie głównie na atrakcyjności dla działkowców podstawowego aktu prawnego – ustawy o ogrodach działkowych. Bazując na przedwojennej tradycji ogrodnictwa działkowego ustawa pozwoliła przejąć dawne PRL-owskie ogrody związków zawodowych i rozwinąć je w potężną sieć 5 tys. ogrodów z prawie milionem działek, początkowo nazywaną pracowniczymi, a od kilkunastu lat – rodzinnymi ogrodami działkowymi. Przekonujemy się o tym w kontekście orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego i wywołanych tym konsekwencji.

Gdyby jeszcze organizacja potrafiła w pełni panować nad praktyką ogrodów skutecznie zapobiegając wypaczeniom (ponadnormatywne budownictwo, całoroczne zamieszkiwanie, turystyczna działalność gospodarcza w nadmorskich/górskich ogrodach) i wykazywała większą pomocniczość dla ROD – to jej pozycja w środowisku byłaby bezdyskusyjna.
Ludzie opowiadaliby się za nią mając przychylną opinię nie tylko z powodu czerpanych pożytków w postaci użytkowanej na korzystnych warunkach działki i możliwości ogrodu otrzymania sporadycznie pomocy finansowej (inwestycje infrastrukturalne, usuwanie skutków kataklizmów, pożyczki), ale również z racji lepszego jej rozumienia.

Tu trzeba jednak dodać, że oczekiwana i nieraz z wyrzutem akcentowana potrzeba większej praktycznej troski nadrzędnych struktur PZD o ogrody faktycznie jest w dużej części realizowana, tylko że ich społeczności niewiele o tym wiedzą, są niedoinformowane. Brzmi to dyskusyjnie, ale to brak wystarczających działań piar-owskich ze strony tychże struktur sprawia, że działkowcy nie orientują się, co na tych wyższych szczeblach dla nich się robi. A wyrazem tego są zgłaszane wątpliwości co do sensu istnienia kosztownej „czapy“, jakby zapomniano o ponadpółmilionowej rzeszy urzędników administracji państwowej i samorządowej o dużo niższej –jak się uważa- produktywności, chociaż bez porównania droższej w utrzymaniu od „czapy“.

Jak to zmienić? Czy droga zburzenia domu, tj. całej struktury organizacyjnej wraz z zespołem ludzi stanowiącym łącznie w kraju raptem 200 osób ma tu być optymalnym rozwiązaniem? Zanim pozbędziemy się ścian i dachu nad głową rozładowując tym sposobem nieracjonalne emocje, czy jednak nie spróbować funkcjonalnie ich przebudować?
Można zacząć od poprawy projekcji wartości organizacji uruchamiając nowy i wydajny opiniotwórczy kanał przepływu idei wartych rozpowszechnienia, np. o pozytywnych zmianach. Z jednej strony dostarczano by informacji praktycznych z jednostek wyższych do ROD, z drugiej – zaoferowano by ogrodom i czteromilionowemu środowisku platformę – rodzaj agory swobodnego wyrażania swoich opinii i głosów. Możliwości takie jest w stanie zapewnić społeczne czasopismo papierowe z wersją elektroniczną o mutacjach regionalnych wydawane równolegle do obecnego miesięcznika „Działkowiec“ o wyraźnie dominującym ogrodniczym profilu, z elementami architektury krajobrazu.

Dzisiaj ludzie, którzy dzielą się w relacjach usieciowionych swoimi głębszymi refleksjami – wygrywają, gdyż ‚organizacje przyciągające‘ potrafią uważnie ich słuchać, wykazując przy tym pewną dozę pokory. Można też założyć, że ogromna sieć ogrodów dzięki Internetowi nie będzie kiedyś większa od... wioski, w której innowacyjni i komunikatywni działkowcy będą zdolni do współpracy i sprawnego organizowania się do wspólnych społecznych/obywatelskich przedsięwzięć.

Wypadałoby się też skupić na innym źródle siły perswazji, tj. na inspirowaniu nowoczesnych szkoleń w zakresie informatyzacji obsługi tych społeczności: strony www typu Web 1.0 i 2.0, fora dyskusyjne oraz nowość - „usługi w chmurze“, kryjące nowatorskie i nieznane wcześniej funkcjonalności dostępne zdalnie w Internecie nie tylko dla zarządów i księgowych, ale także dla wszystkich zainteresowanych użytkowników ogrodów. Mówiąc obrazowo: na zwiększaniu w ten sposób siły przyciągania organizacji, którą stać na renesans 2.0 i zezwolenie, by być sobą!

Tak rozumiana ‚siła perswazji‘, czyli przyciągania przez swą atrakcyjność, zależy jednak od wizerunku organizacji, od jej pozytywnego postrzegania. Nie poprawi się wizerunku przez pobłażanie dla zaniku w niektórych sferach życia ogrodu praworządności. Jak temu zaradzić? Nie tkwić w miejscu, bo to tylko pogorszy sprawę. Wykształcać w zaangażowanych ludziach nowe nawyki i umiejętności, „dozbrajać“ ich w nowe idee.

Trzeba przekazać społecznikom ogrodów (nazywanych z przekąsem przez niechętnych obserwatorów życia w ROD ‚działaczami‘), czyli grupie współczesnych liderów w formie zorganizowanej dydaktyki więcej informacji o samorządności i zarządzaniu oraz świadomej potrzebie ich odpowiedzialności społecznej. Zastąpić samouctwo rzeczywistą wiedzą tworzącą klimat do naśladowania dobrych i nowatorskich rozwiązań przybliżając je na zasadzie ‚analizy rzeczywistego przypadku‘ (case study) zaprezentowanej przez zespoły zarządzające najlepszych ogrodów. Osiągnąć to można zapraszając z zewnątrz z popularnonaukowymi wykładami specjalistów w zakresie samorządności, socjologów, specjalistów od komunikacji i psychologii społecznej oraz organizując warsztaty na temat tworzenia nowoczesnych narzędzi zarządzania lub posługiwania się już dostępnymi na zasadzie licencji, a ułatwiającymi pracę zarządom i księgowym. W tym kontekście może warto też pomyśleć w co ambitniejszych regionalnych organizacjach o e-learningu, tj. zdalnym nauczaniu w oparciu o bezpłatną platformę edukacyjną Moodle, chociażby w formie eksperymentu?
Czy milion działkowców (z rodzinami cztery miliony) nie jest wart pewnego nakładu sił i środków?

Na pewno w wielu ogrodach chciano by unowocześnić zarządzanie, ale... brakuje –jak się sądzi- programów komputerowych, a jeśli są, to stworzone na indywidualne potrzeby, a więc zróżnicowane, niekompatybilne i drogie. Okazuje się jednak, że najnowsza oferta rynku w tym zakresie jest dość bogata i zunifikowana, ale niewielu o niej wie, jak np. o usługach informatycznych w tzw. „chmurze“. Tu akurat nie potrzeba kupować żadnych programów, wystarczy mieć laptop (1200 zł), wykupić dostęp (licencję), by skorzystać z niskopłatnych (200-300 zł rocznie) lub bezpłatnych i z założenia prostych w obsłudze możliwości istniejących w Internecie. Szczegóły na pewno interesujące – ale już na odrębny temat.

Jedno wydaje się prawdopodobne: jeśli dojdzie do zasadniczego przeorganizowania ogrodów działkowych w Polsce, to stworzenie nowej jednoczącej struktury (żartobliwie „czapy“) niezbędnej dla ogrodów w Polsce z racji kulturowych wpływów, nastąpi tylko w drodze ‚siły perswazji‘, czyli przyciągania z jej strony. A przekonać i zjednać sobie ogrody będzie można dzięki atrakcyjnej ofercie bycia razem, tj. ewidentnie korzystnej dla ogrodów. Wszystkich się pewnie nie pozyska, ale starać się trzeba pamiętając przy tym o mechanizmie konkurencji. Możliwości zatem są, ale na ile ruch ogrodnictwa działkowego efektywnie poradzi sobie z wyzwaniami, przed którymi stanął w ostatnich latach – pokaże najbliższy czas. Widzimy, że osiągnął on dzisiaj pewien punkt krytyczny, ale miejmy nadzieję – nie stracił zdolności adaptacyjnych.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Zet dnia Wto 19:57, 26 Mar 2013, w całości zmieniany 1 raz