Nadeszły ciężkie czasy dla palaczy!

Według badań z 2009 roku w Polsce codziennie pali tytoń 9 milionów osób – 34 % mężczyzn (5,2 mln) i 21 % kobiet (3,5 mln). 44 procent Polaków narażonych jest na bierne palenie we własnym domu, natomiast narażenie na dym tytoniowy w zakładzie pracy deklaruje 34 %t dorosłych Polaków.

Niepalący są najczęściej narażeni na dym tytoniowy w barach, pubach i klubach nocnych (88 %), restauracjach i kawiarniach – 51 %. oraz w domu – 28 %.
Z dniem 15.11.2010 r., weszły w życie przepisy Ustawy z dn. 08.04.2010 r., o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 81, poz. 529), zwanej dalej „nowelizacją”, które wprowadzają nowe regulacje w zakresie obowiązku tworzenia palarni oraz zakazu palenia na terenie m.in. zakładów pracy.

Potrzeba silnej woli, by nagle, z dnia na dzień rzucić palenie. To bardzo ciężkie a dla niektórych (nałogowych palaczy) nawet niemożliwe. Jak więc można rozwiązać ten problem i przygotować niektóre osoby na zderzenie z wymagającą rzeczywistością?

O ile dotychczas przyjmowało się, że w firmach zatrudniających więcej niż 20 pracowników pracodawca powinien utworzyć palarnię (por. wyrok NSA z dn. 04.04.2007 r., I OSK 829/06), o tyle po 15.11. br. pracodawca, ewentualnie właściciel lub zarządzający danego obiektu będzie mógł wyznaczyć palarnię, ale nie będzie musiał.
Nowelizacja – zmieniając ustawę z dn. 09.11.1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55, z późn. zm.), zwaną dalej „ustawą antynikotynową” – uzależnia obowiązek utworzenia palarni od swobodnego uznania pracodawcy bądź właściciela lub zarządcy obiektu.

Poniżej postaram się przedstawić najważniejsze nowe rozwiązania, jakie wynikają z unormowań zawartych w nowelizacji, poprzez nowe definicje ustawowe.

Dotychczasowa definicja pojęcia „wyroby tytoniowe”, określona w art. 2 pkt 2 ustawy antynikotynowej, została rozszerzona i doprecyzowana w drodze nowelizacji. Według definicji obowiązującej od dnia 15.11.2010 r., przez wyroby tytoniowe należy rozumieć wszelkie wyprodukowane z tytoniu wyroby, takie jak papierosy, cygara, cygaretki, tytoń fajkowy, machorka i inne, zawierające tytoń lub jego składniki, z wyłączeniem produktów leczniczych zawierających nikotynę.

W ustawie antynikotynowej pojawiła się ponadto nowa definicja, ustawodawca określił mianowicie, co należy rozumieć pod pojęciem „palarnia”.
Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy antynikotynowej, palarnia – to wyodrębnione konstrukcyjnie od innych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych pomieszczenie, odpowiednio oznaczone, służące wyłącznie do palenia wyrobów tytoniowych zaopatrzone w wywiewną wentylację mechaniczną lub system filtracyjny w taki sposób, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń.

Wspomniana definicja wyrażenia „palarnia” określa ogólne kryteria dotyczące tego pomieszczenia, szczegółowe warunki techniczne nie ulegają zmianie w stosunku do dotychczasowych przepisów i są one ustalone w rozp. MPiPS z dn. 26.09.1997 r., w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.). Jak wynika z zapisów zawartych w rozdz. 7 załącznika nr 3 do powołanego rozp., palenie tytoniu w zakładach pracy jest dozwolone wyłącznie w odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach (palarniach) wyposażonych w dostateczną ilość popielniczek.

Powyższe przepisy obejmują ponadto następujące dyspozycje:
• palarnie powinny być usytuowane w sposób nienarażający osób niepalących na wdychanie dymu tytoniowego,
• w palarni powinno przypadać co najmniej 0,1 m2 powierzchni podłogi na każdego pracownika najliczniejszej zmiany korzystającego z tego pomieszczenia, z tym jednak, że powierzchnia poszczególnych pomieszczeń przeznaczonych na palarnie nie powinna być mniejsza niż 4 m2,
• w palarni należy zapewnić przynajmniej dziesięciokrotną wymianę powietrza w ciągu godziny.

Zakaz palenia oraz dopuszczalność wyznaczenia palarni

Nowelizacja zaostrzyła przepisy ustawy antynikotynowej w zakresie zakazu palenia papierosów i innych wyrobów tytoniowych na terenie zakładów pracy i niektórych jednostek organizacyjnych. W myśl art. 5 ust. 1 ustawy antynikotynowej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 15.11.2010 r., zabrania się palenia wyrobów tytoniowych (z zastrzeżeniem art. 5a niniejszej ustawy):
1) na terenie ZOZ i w pomieszczeniach innych obiektów, w których są udzielane świadczenia zdrowotne,
2) na terenie jednostek organizacyjnych systemu oświaty, o których mowa w przepisach ustawy z dn. 07.09.1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), oraz jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, o których mowa w przepisach ustawy z dn. 12.03.2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.),
3) na terenie uczelni,
4) w pomieszczeniach zakładów pracy innych niż wymienione w pkt 1 i 2,
5) w pomieszczeniach obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego,
6) w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych,
7) w środkach pasażerskiego transportu publicznego oraz w obiektach służących obsłudze podróżnych,
8 ) na przystankach komunikacji publicznej,
9) w pomieszczeniach obiektów sportowych,
10) w ogólnodostępnych miejscach przeznaczonych do zabaw dzieci,
11) w innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego.

Właściciel lub zarządzający obiektem lub środkiem transportu, w którym obowiązuje zakaz palenia wyrobów tytoniowych, umieści w widocznych miejscach odpowiednie oznaczenia słowne i graficzne informujące o zakazie palenia wyrobów tytoniowych na danym terenie lub środku transportu („Informacja o zakazie palenia tytoniu”). Powyższy obowiązek wynika z nowego brzmienia art. 5 ust. 1a ustawy antynikotynowej.

Nowelizacja wprowadziła do ustawy antynikotynowej art. 5a, w ramach którego określono dopuszczalne odstępstwa od zakazu palenia wyrobów tytoniowych. Oznacza to zatem, że właściciel lub zarządzający:
► może wyłączyć spod zakazu wynikającego z art. 5 ustawy antynikotynowej indywidualne pokoje w obiektach służących celom mieszkalnym;
► może wyznaczyć palarnię:
• w domach pomocy społecznej lub domach spokojnej starości,
• w hotelach,
• w obiektach służących obsłudze podróżnych,
• na terenie uczelni,
• w pomieszczeniach zakładów pracy,
• w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych;
► lokalem gastronomiczno-rozrywkowym z co najmniej dwoma pomieszczeniami przeznaczonymi do konsumpcji – może wyłączyć spod zakazu określonego w art. 5 ustawy antynikotynowej zamknięte pomieszczenie konsumpcyjne, wyposażone w wentylację zapewniającą, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń.

Należy podkreślić, że inicjatywa pracodawcy zamierzającego utworzyć palarnię w zakładzie pracy nie doczeka się realizacji, jeżeli pracodawca nie jest właścicielem lub zarządcą użytkowanych pomieszczeń, przy czym podmioty te nie wyrażają zgody na wyznaczenie palarni. W rozumieniu ustawy antynikotynowej podmiotem upoważnionym do utworzenia palarni jest właściciel lub zarządzający. Jeżeli zatem właściciel lub zarządca nie akceptuje propozycji stworzenia palarni dla pracowników pracodawcy wynajmującego pomieszczenia u tych podmiotów, to pracodawca nie dysponuje środkami prawnymi pozwalającymi mu na wyegzekwowanie takiego działania.

Sankcje karne w przypadku naruszenia przepisów o zakazie palenia

W ramach nowelizacji zmodyfikowano art. 13 ustawy antynikotynowej, który określa przesłanki stosowania sankcji karnych za naruszenie zakazu palenia wyrobów tytoniowych oraz wskazuje maksymalne wysokości grzywien przewidzianych za wykroczenie, o którym mowa. Należy podkreślić, że odpowiedzialności wykroczeniowej wynikającej ze wspomnianego przepisu podlega zarówno właściciel lub zarządzający obiektem bądź środkiem transportu, jak i osoby niestosujące się do zakazu palenia tytoniu.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy antynikotynowej, w brzmieniu obowiązującym od dn. 15.11.2010 r., kto będąc właścicielem lub zarządzającym obiektem albo środkiem transportu, wbrew przepisom art. 5 ust. 1a ustawy antynikotynowej, nie umieszcza informacji o zakazie palenia tytoniu – podlega karze grzywny do 2000 zł.
W odniesieniu do osób, które palą wyroby tytoniowe w miejscach objętych zakazami określonymi w art. 5 ustawy antynikotynowej przewidziano karę grzywny do 500 zł (art. 13 ust. 2 ustawy antynikotynowej).

W powyższych przypadkach orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

[Tekst: Tomasz Psiuch]

Prosta metoda jak skutecznie rzucić palenie
Allen Carr
"Postępując według moich wskazówek będziesz przez resztę życia szczęśliwym niepalącym". - Allen Carr.
Wyjątkowa metoda: bez straszenia, bez tycia, usuwa psychiczną potrzebę palenia, niczego nie odbiera. Jak to wspaniale być niepalącym. Książka mówi o wyjątkowo prostym sposobie rzucenia palenia. Mam nadzieję, że książka pomoże wielu Polakom..."
|

|

|
Prosta metoda jak skutecznie rzucić palenie - dla kobiet
Allen Carr
"Problemy w pracy, stres w domu, nuda, impreza, chwila relaksu - wiele jest iluzorycznych powodów, dla których palacze czują się zmuszeni sięgnąć po papierosa.
Chociaż wiemy, że palenie szkodzi nam i naszym dzieciom i bardzo chcemy rzucić, często nie potrafimy tego zrobić..."
wyd.II, 278 stron, oprawa miękkaa, format 125x195
|

|
Źródło - [link widoczny dla zalogowanych]
Więcej o metodzie zob.: [link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy