Alejka pamięci (1-2 listopada)

1 listopada obchodzimy dzień Wszystkich Świętych, zaś 2 listopada Święto Zmarłych.

Dni te zachęcają nas w sposób szczególny do wspomnień o naszych krewnych, bliskich, znajomych, którzy odeszli. Zgodnie z tradycją odwiedzamy ich groby, zapalamy świeczkę, modlimy się pragnąc w ten sposób ożywić w naszych sercach pamięć o nieobecnych.
Zatrzymując się przy grobach bliskich częściej niż zwykle myślimy o upływie czasu i kruchości życia. Śmierć pozostaje dla nas tajemnicą, wielką niewiadomą, a zastanawianie się nad nią często budzi w nas lęk. Choć zdajemy sobie sprawę, iż śmierć jest nieunikniona i dosięgnie każdego- trudno nam się z nią pogodzić.

W niniejszej 'Alejkce' możesz poświęcić bliskim ci Zmarłym (sąsiadom lub znajomym z Ogrodu, którzy odeszli w ostatnich latach) serdeczne słowo wspomnienia.

Jeśli chciałbyś o kimś takim wpomnieć- napisz!

Uwaga:
Zapal symboliczny znicz

Zapala się znicz tylko po zalogowaniu się na forum. W formularzu postu kliknij w pasku narzędzi ikonę ‘Img’, następnie wklej skopiowany wybrany poniżej adres internetowy obrazka znicza i ponownie kliknij ‘Img’. Wpisz treść postu.

Znicze:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Zet dnia Czw 17:17, 29 Paź 2009, w całości zmieniany 1 raz

Najlepszy tekst na blogu ‘kominka’ w 2008 roku. Przeczytaj w nadchodzące dni listopada, poniżej fragmenty:

„Kiedyś, kiedy byliśmy jeszcze dziećmi zbudowaliśmy latawiec.
Najdłuższy i najpiękniejszy latawiec jakiego widział świat.
Do dziś pamiętam jak majestatycznie poruszał się po niebie, a ludzie, którzy pomagali nam go budować, mieli łzy w oczach. Wtedy nie rozumieliśmy ich łez.
Byliśmy dziećmi. Teraz, kiedy piszę te słowa, rozumiem ich wzruszenie, bo dorosłem.”

„Miał może sześć albo siedem lat, gdy umarła jego mama.
Powiedziano mu, że jest w niebie, ale gdy wychodziliśmy na dwór i patrzeliśmy w górę, nie dostrzegaliśmy niczego prócz chmur. On płakał krzycząc w niebo, ale powiedziano mu, że niebo jest zbyt wysoko.
Kazali mu zapomnieć o niej. Mama nie żyła. Była za daleko, aby go usłyszeć.
Ale on uparł się i chodził pytając wszystkich, jak ma dostać się do nieba, bo tęskni za mamą.
Dziś już nie pamiętam który z dorosłych dał mu ten pomysł, może ojciec, może sam zobaczył to w jakiejś bajce, ale...
Zbudowaliśmy latawiec, najdłuższy i najpiękniejszy latawiec, jakiego widział świat.
Wszyscy wiedzieli, po co go budujemy, wiedzieli także, że to nie ma sensu, ale pomagali nam.”

Pełny wzruszający tekst zob. blog ‘kominka’:
Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy

W ostatnich dniach zmarł nagle w wieku 56 lat nasz Sąsiad z Ogrodu Wschodniego - p. Roman Kamerduła.
Pogrzeb 11 marca w Swarzędzu.
Rodzinie składamy wyrazy głębokiego współczucia.

Post został pochwalony 0 razy